شاخصهاي ازدواج و طلاق و بررسي تغييرات آن در كشور با تأكيد بر آمارهاي استاني طيّ سالهاي 86-1381
شاخصهاي ازدواج و طلاق و بررسي تغييرات آن در كشور با تأكيد بر
آمارهاي استاني طيّ سالهاي 86-1381
محمّد احمدي موحّد
چكيده
در چند سال اخير، بهخصوص آخرين سال مورد بحث اين مقاله (1386) ، هر چند روند شاخص ازدواج روندي افزايشي نشان ميدهد و در بسياري از استانها رضايتبخش است، ولي ميزان اين شاخص در برخي استانها كه شهرهاي بزرگ را در خود دارند از جمله استان تهران اميدواركننده نيست . در اين سال شاخص طلاق روندي نگرانكننده در پيش گرفته و با افزايش مواجه بوده است، متأسّفانه در حال حاضر اين نگراني مربوط به همهي استانهاي كشور ميباشد و با توجّه به روند كنوني آن و شرايط فعلي، در آينده نيز ميتوان انتظار افزايش اين شاخص را در همه استانهاي كشور داشت .
در اين مقاله سعي شده است ضمن تبيين مفاهيم ازدواج و طلاق و جنبههاي مرتبط با آن، شاخصهاي ازدواج و طلاق را طيّ يك روند شش ساله (1381 – 86) با توصيف و تحليل دادهها و جداول مربوطه، بررسي و وضعيّت اين شاخصها را در كشور به تفكيك استان مشخّص و تا حدّ امكان، نكات مهم آن را برجسته نموده كه در آخر هر قسمت فهرستوار آورده شده است . در آغاز مقاله، مفاهيم ازدواج و طلاق را توضيح داده و نحوهي محاسبهي هر شاخص در قسمت مربوطه اشاره شده است و سرانجام در پايان مقاله سعي شده توصيههاي لازم جهت متعادلنمودن شاخصهاي ازدواج و طلاق ارائه شود .
واژگان كليدي
ميزان عمومي ازدواج، ميزان عمومي طلاق، نسبت طلاق به ازدواج، ميانگين شش سالهي ميزان عمومي ازدواج، ميانگين شش سالهي ميزان عمومي طلاق، ميانگين شش سالهي نسبت طلاق به ازدواج .
اين مقاله در نشريهي "فصلنامهي جمعيّت" ۱۳۸۷، شمارهي ۶۳ و ۶۴، صص ۲۴-۱ چاپ شده است. براي دسترسي به مقالههاي اين شمارهي نشريه و متن كامل هر مقاله، لينك http://www.sabteahval.ir/default.aspx?tabid=44 را كليك كنيد.