مهاجرت
مهاجرت
حبيبالله زنجاني
مهاجرت يكي از چهار عامل اصلي تغيير و تحول جمعيت است. اين پديده به دليل ماهيت خاص خود ميتواند علاوه بر تغييرات درازمدت و طولاني، آثار سريع و كوتاهمدتي نيز در تعداد و ساختار جمعيت ايجاد كند و تعادل يا عدمتعادلهايي را در جمعيتهاي تحت تاثير خود بهوجود بياورد.
اين كتاب براي اولين بار در سال 1380 و در 226 صفحه توسط انتشارات سمت چاپ و منتشر شد. اين كتاب در هفت فصل تدوين شده است. در فصل اول نويسنده ضمن اشاره به تعاريف و مفاهيم مربوط به مهاجرت و نيز انواع مهاجرتها، به بررسي مهاجرتها در چهار دورهي زماني پرداخته است. در فصل دوم تلاش شده است تا سيماي مهاجرت در جهان و مناطق مختلف آن بهويژه مناطق مهاجرپذير به تصوير كشيده شود و جريانهاي مهاجرتي در آسياي جنوبي و مركزي و حوزهي خليج فارس را كه ايران هم در آن واقع شده به خوبي بشناسد. فصل سوم به بررسي مهاجرتهاي اخلي در ايران اختصاص يافته و در آن نويسنده تلاش كرده است تا ضمن ارايهي تصوير نسبتاً جامعي از اين پديده، چگونگي مهاجرتهاي داخلي در ايران را بهويژه در فاصلههاي بين سرشماريهاي عمومي نفوس و مسكن تشريح كند. در فصل چهارم نويسنده به بررسي نظريههاي مربوط به مهاجرت پرداخته و در فصل پنجم روشهاي تحليل مهاجرت را به بحث گذاشته است. فصل ششم به بررسي پيامدها و آثار مهاجرت اختصاص يافته و در فصل هفتم سياستهاي مهاجرتي مورد بحث و بررسي قرار گرفته است.