سرمايهي انساني و رشد اقتصادي
مصطفي عمادزاده
چكيده
آهنگ رشد اقتصادي به ميزان انباشت سرمايه و به طور عام و سرمايهي انساني بهطور خاص بستگي دارد. بنابراين، همهي كشورها براي تسريع آهنگ رشد خود ناگزير از توسعهي منابع سرمايهاي هستند. در اين زمينه، هر اندازه سهم سرمايهي انساني در موجودي سرمايهي كشورها بيشتر باشد، زمينهي استفادهي بهينه از ساير منابع سهلتر و سريعتر خواهد بود.
هدف از اين مقاله بررسي ارتباط بين سرمايهي انساني و رشد اقتصادي است. در اين راستا، نويسنده ابتدا به بررسي تأثير سرمايهي انساني بر رشد اقتصادي فرد پرداخته و نشان داده است كه چگونه سرمايهگذاري در آموزش افراد منجر به افزايش تواناييها و قدرت توليد آنها و ارتقاء سطح درآمدشان ميشود. در ادامه، اثر انباشت سرمايهي انساني بر رشد اقتصاد ملّي مورد بررسي قرار گرفته است. در اقتصاد كلان، سرمايهي انساني از طرفي بهرهوري عوامل توليد را افزايش ميدهد و بازده نزولي اين عوامل را به تعويق مياندازد و سپس با ايجاد نوآوريهاي فنّي زمينههاي بهكارگيري تكنولوژيهاي جديد را افزايش و هزينههاي نسبي توليد را كاهش ميدهد. نتايج اين بررسي نشان ميدهد كه سرمايهگذاري بيشتر در آموزش موجب توسعهي ذخاير سرمايهي انساني گشته، بر تواناييها و قدرت توليد آحاد مردم ميافزايد و شرايط ارتقاء رشد اقتصادي را فراهم ميآورد.
واژگان كليدي:
سرمايهي انساني، رشد اقتصادي، بازده اقتصادي آموزش، تواناييهاي ذاتي، آموزش پيشدبستاني، آموزش رسمي، آموزش ضمن خدمت، بازار كار
اين مقاله در نشريهي علمي ـ پژوهشي "دانشكدهي ادبيات و علوم انساني" دانشگاه اصفهان، سال ۱۳۷۷، شمارهي ۱۲، صص 176-151 چاپ شده است. براي دسترسي به فايل متن كامل مقاله به صورت پي دي اف، لينك زير ار كليك كنيد.
http://profs.basu.ac.ir/h-hoseini/free_space/human%20capital%20and%20economic%20growth%20(posted).pdf