بررسی وضعیّت باروری در استان سیستان و بلوچستان

بررسی وضعیّت باروری در استان سیستان و بلوچستان

 مهناز شهرکی­پور

 این پایان نامه در مقطع کارشناسی ارشد آمارهای حیاتی توسّط مهناز شهرکی­پور و با راهنمایی دکتر کاظم محمّد و مشاوره­ی دکتر زهرا پورانصاری در دانشکده­ی بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1374 انجام شده است. هدف کلّی از این تحقیق تعیین میزان­های باروری اختصاصی سن و مدل ریاضی باروری می­باشد. اهداف جزئی عبارتند از: تعیین میزان­های باروری سنّی به تفکیک شهر و روستا و کلّ استان سیستان و بلوچستان با استفاده از اطّلاعات نمونه­ای سال 1367 و تعیین میزان­های باروری اختصاصی سنّی به تفکیک شهر و روستا و کلّ استان و هم­چنین تعیین سطح باروری بر اساس روش نسیت  به تفکیک شهر و روستا بر اساس اطّلاعات آمارگیری جاری جمعیّت سال 1370 و اطّلاعات نمونه­ای سال 1376و در پایان تعیین مدل باروری در نقاط شهری و روستایی استان است. در این بررسی از روش­های غیرمستقیم از جمله روش گمپرتز استفاده شده است و اطّلاعات سال 1376 از روش نمونه­گیری خوشه­ای انتخاب شده­اند. نتیجه­ی این تحقیق شامل میزان­های باروری ویژه­ی سنّی و کل برای شهر و روستا و کل استان سیستان و بلوچستان بر اساس اطّلاعات سال 1376 و 1370 است که به کمک روش­های مستقیم و غیر­مستقیم انجام شده است.

منبع: عبّاسی شوازی 1383: ۶۹.

بررسی شتاب باروری و ارتباط آن با برخی از متغیّرهای اقتصادی _ اجتماعی در شهر تهران

بررسی شتاب باروری و ارتباط آن با برخی از متغیّرهای اقتصادی _ اجتماعی در شهر تهران

مسعود رودباری

این پایان­نامه در مقطع کارشناسی ارشد آمارهای حیاتی در دانشکده­ی علوم پزشکی دانشگاه تربیّت مدرّس با راهنمایی دکتر کاظم محمّد و مشاوره­ی دکتر زهرا پورانصاری و دکتر پرویز کمالی در سال 1368 به انجام رسیده است. نتایج تحقیق نشان داد که فاصله­ی تولّدهای (اوّل و چهارم)با سنّ مادر هنگام ازدواج همبستگی منفی نشان می­دهند. به طور کلّی، فاصله­ی تولّدها همبستگی معنی­داری با سنّ مادر در هنگام تولّد قبل نشان نمی­دهند. هم­چنین بین فاصله­س تولّد­ها و سواد مادر همبستگی معنی­داری مشاهده نمی­شود. بین فاصله­ی تولّد­ها و تحصیلات پدر همبستگی معناداری وجود ندارد. تعداد حاملگی­های مادر با سنّ مادر هنگام ازدواج و تحصیلات پدر و مادر همبستگی منفی نشان می­دهد. مرتبه­ی زایمان با سنّ ازدواج مادر و تحصیلات پدر و مادر همبستگی منفی نشان می­دهد.

منبع: عبّاسی شوازی 1383: 62-61.

بررسي روش‌هاي برآورد و پيش‌بيني جمعيّت استان‌هاي كشور

بررسي روش‌هاي برآورد و پيش‌بيني جمعيّت استان‌هاي كشور

محمّدرضا فريد روحاني، يدالله واقعي، زهره فلّاح محسن‌خاني، صدرالدّين بلادي موسوي

پيش‌گفتار

يكـي از عوامل بسـيار مؤثّـر در برنامه‌ريزي‌ها و سياست‌گذاري‌هاي كوتاه‌مدّت و بلند‌مدّت هر بخش فعّـال در حـوزه‌هاي مختلف سياسي، اقتصادي و اجتماعي در اختيار داشتن آمار و اطّلاعات دقيق و مناسـب از وضـعيّت موجود و نيز برخورداري از برآوردهاي قابل اتّكاء در زمينه‌هاي مرتبط است. در اين ميان، برآوردها و پيش‌بيني‌هاي جمعيّتي عامل تعيين‌كننده‌اي در سياست‌گذاري‌ها و برنامه‌ريزي‌هاي نهادهـاي مخـتلف حكومتـي در سطوح ملّي و استاني محسوب شده و از اين جهت موضوع درخور توجّه مديران و محقّقان مي‌باشد. اگـرچه در فواصـل 10 سـاله، سرشـماري‌هاي عمومـي نفـوس و مسـكن در سراسـر كشور اجرا مي‌گردد و كامل‌ترين و مطمئن‌ترين منبع اطّلاعاتي براي جمعيّت و مشخّصه‌هاي آن را در سطوح ملّي و مـنطقه‌اي در اختـيار كاربـران مخـتلف قـرار مـي‌دهــد و بـه علاوه بين اين سرشماري‌ها طرح‌هاي نمونـه‌گـيري مـتعدّدي انجام مي‌پذيرد كه موضوع آن‌ها مقولات مرتبط با جمعيّت است؛ با اين وجود هيچ‌ـيك از ايـن منابع نمي‌تواند به تنهايي بسياري از نيازهاي جاري و آتي را تأمين نمايد. مخصوصاً اگر به اين نكته توجّه كنيم كه بسياري از طرح‌هاي نمونه‌گيري در سطح استاني بهينه نشده‌اند و نتايج آن‌ها لزوماً براي سطوح استاني قابل استفاده نخواهد بود.

هرچـند جمعيّـت‌شناسـان از ديـرباز بـه ارائـه‌ي بـرآورد و پـيش‌بيني‌هاي استاني و كشوري همّت گمـارده‌انـد، امّـا تاكـنون كم‌تر بـه بررسي ظرافت‌هاي نظري مدل‌هاي جمعيّت‌شناسي به همراه مدل‌هاي آماري و تصادفي پرداخته‌اند. گزارش حاضر به هدف پرداختن به چنين موضوع بااهميّتي از دو منظر جمعيّت‌شناسي و آماري تهيّه و تدوين شده است. اين پژوهش با مديريّت محمّدرضا فريدروحاني و با همكاري يدا ... واقعي و زهره فلّاح محسن‌خاني و راهنمايي‌هاي صدرالدين بلادي موسوي انجام شده است. براي دسترسي به فايل متن كامل اين گزارش، لينك را كليك كنيد.

 http://www.srtc.ac.ir/docs/population_projection.pdf

برآورد اميد زندگي مردم ايران با روش مستقيم در سال 1383

برآورد اميد زندگي مردم ايران با روش مستقيم در سال 1383

فرشا پورملك، فريدون ابوالحسني، محسن نقوي، كاظم محمّد، رضا مجدزاده،

كوروش هلاكويي، اكر فتوحي

چكيده

اميد زندگي يكي از اندازه‌هاي خلاصه‌ي سلامت جمعيّت است كه مقادير و روند تغييرات آن در طول زمان نتيجه‌ي اصلي عملكرد نظام سلامت را نشان مي‌دهد. برآورد اميد زندگي با روش‌هاي مستقيم و يا مبتني بر مدل صورت مي‌گيرد. در اين مقاله اميد زندگي مردم ايران رد سال ۱۳۸۲ با روش مستقيم براورد شده است. بر اساس نتايج اين بررسي، اميد زندگي مردم ايران در سال ۱۳۸۲ ۵۶/۷۱ سال براي كل جمعيّت، ۰۹/۷۰ سال براي مردان، و ۱۷/۷۳ سال براي زنان برآورد شده است.

اين مقاله در مجلّه‌‌ي علمي ـ پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي اراك، سال دهم، شماره‌ي ۱، صص ۱۳-۱ چاپ شده است. براي دسترسي به متن كامل مقاله به صورت فايل پي دي اف، لينك زير را كليك كنيد.

http://www.magiran.com/viewpdf.asp?no=1

اُريب ميانگين سال‌هاي تجرد در برآورد ميانگين سن ازدواج (تجربه‌اي از مطالعه‌ي ازدواج زنان ايران)

اُريب ميانگين سال‌هاي تجرد در برآورد ميانگين سن ازدواج (تجربه‌اي از مطالعه‌ي ازدواج زنان ايران)

مجيد كوششي

نويسنده بر اين باور است كه استفاده از روش SMAM براي برآورد ميانگين سن ازدواج مبتني بر فرض‌هايي است كه بعضي از آن‌ها در مورد برآورد ميانگين سن ازدواج زنان ايران در دهه‌هاي اخير مصداق ندارد. در اين روش، علاوه بر اين‌كه تجربه‌ي مقطعي ـ سني به نسل‌ها تعميم داده مي‌شود، فرض مي‌شود كه اولاً افراد دست‌كم يك‌بار ازدواج‌كرده دوباره ازدواج نكرده‌آند، دوماً افرادي كه وضعيت ازدواج آنها نامعلوم است به گروه افراد دست‌كم يك‌بار ازدواج‌كرده تعلق دارند، و در نهايت اين‌كه وضعيت و الگوي ازدواج اخيراً تغيير نكرده است.

نويسنده با بررسي و به‌كارگيري روش‌هاي مختلف محاسبه و برآورد نشان داده است كه دست‌كم دو فرض از سه فرض فوق در مورد برآورد ميانگين سن ازدواج زنان ايران در دهه‌هاي اخير مصداق ندارد. نويسنده در تلاش براي روش هاي غيرمستقيم ديگر، نشان داد كه انطباق اطمينان‌بخشي بين ميزان ازدواج بار اول زنان و ميزان‌هاي جدول‌هاي استاندارد كول مشاهده شد. بر اين اساس نتيجه مي‌گيرد كه برآوردهاي حاصل از روش استاندارد كول در مقايسه با برآوردهاي حاصل از روش هاينل (SMAM) رضايت‌بخش‌تر است.

اين مقاله در شماره‌ي ۲ نشريه‌ي "نامه‌ي انجمن جمعيت‌شناسي ايران" سال يكم، صص ۱۱۱-۱۳۵ چاپ شده است.

ارزيابي روش فرزندان خود براي برآورد باروري در ايران با استفاده از داده‌هاي سرشماري 1365 و 1375

ارزيابي روش فرزندان خود براي برآورد باروري در ايران با استفاده از داده‌هاي سرشماري 1365 و 1375

محمدجلال عباسي شوازي

چكيده

روش فرزندان خود يكي از روش‌هاي غيرمستقيم برآورد باروري است كه مي‌تواند براي براورد شاخص‌هاي باروري براي سال‌هاي قبل از سرشماري به‌كار رود. اين روش در كشورهاي زيادي مورد استفاده قرار گرفته و نتايج قابل‌اعتمادي به دست داده است. در اين تحقيق براي نخستين بار در ايران از روش فرزندان خود استفاده و ميزان‌هاي باروري ويژه‌ي گروه‌هاي سني و ميزان‌هاي باروري كل براي كشور طي سال‌هاي ۱۳۵۱ تا ۱۳۷۵ برآورد شده است.

در اين مقاله، ابتدا با ذكر مقدمه‌اي از روش فرزندان خود، به چگونگي كاربرد اين روش در مورد سرشماري‌هاي ايران اشاره و پس از آن اشكالات ممكن براي تهيه‌ي داده‌هاي موردنياز از فايل‌هاي سرشماري بررسي شده است. در پايان با استفاده از داده‌هاي فرزندان خود در سرشماري‌هاي ۱۳۶۵ و ۱۳۷۵، روند و الگوهاي به‌دست‌آمده‌ي باروري طي سال‌هاي ۱۳۵۱ تا ۱۳۷۵ تحليل و موردبررسي قرار گرفته است. نتايج به‌دست‌آمده مبين اين است كه روش فرزندان خود، روش قابل‌اعتماد و مناسبي براي برآورد ميزان‌هاي باروري در ايران است.

واژگان كليدي:

باروري، ميزان‌هاي باروري ويژه‌ي سني، ميزان‌هاي باروري كل، روش‌هاي غيرمستقيم برآورد باروري، روش فرزندان خود.

اين مقاله در شماره‌ي ۱۶ نشريه‌ي "نامه‌ي علوم اجتماعي" (۱۳۷۹) صص ۱۰۵-۱۳۵ چاپ شده است. براي دسترسي به متن كامل اين مقاله لينك http://journals.ut.ac.ir/user/LastIssue.aspx?issId=1132&MissID=11 را كليك كنيد.