سالخوردگي جمعيّت شاغل در بخش كشاورزي ايران: دلايل و پيامدها
سالخوردگي جمعيّت شاغل در بخش كشاورزي ايران: دلايل و پيامدها
محمّد رمضانيان
سالخوردگي جمعيّت شاغل در بخش كشاورزي ايران، يكي از مسايل مهمّ اين بخش مطرح بوده كه با توجّه به نقش بخش كشاورزي در اقتصاد ايران ميتوان تأثير آن را در كلّ جامعه حدس زد. يافتههاي اين پژوهش نشان ميدهد كه جمعيّت شاغل در بخش كشاورزي ايران در مقايسه با ساير بخشها سالخوردهتر است كه در صورت تداوم روند اين سالخوردگي وضعيّت بخش كشاورزي در آينده نگرانكننده خواهد بود. همچنين نسبت جمعيّت شاغل بالاي 60 سال بخش كشاورزي، (در سال 1375) ۱/۲۱ درصد است، در حالي كه اين رقم براي دو بخش صنعت و خدمات به ترتيب ۹/۳ و ۲/۵ درصد است. اين موضوع بدان معناست كه نسبت سالخوردگان بخش كشاورزي به ترتيب بيش از 4 و 5 برابر نسبت سالخوردگان بخشهاي صنعت و خدمات است .يافتههاي اين تحقيق همچنين نشان داده است كه مهاجرتهاي روستا به شهر از مهمترين دلايل سالخوردگي شاغلان بخش كشاورزي است. مهمترين نتايجي نيز كه سالخوردگي جمعيّت بخش كشاورزي به دنبال خواهد داشت عبارت است از: كاهش بهرهوري، به خطرافتادن امنيّت غذايي، وابستگي كشور به موادّ غذايي و نياز به واردات اين مواد از خارج. اين مقاله در نشريهي "اقتصاد كشاورزي و توسعه"، زمستان ۱۳۸۰، شمارهي ۹ (۳۶)، ۲۳۶-۲۰۷ چاپ شده است. براي دسترسي به فايل متن كامل مقاله به صورت پي دي اف، اينجا كليك كنيد و فايلي را كه با شمايل پي دي اف مشخّص شده است داونلود كنيد.
ملاحظاتي پيرامون ابعاد سالمندي با نگاهي به تجربهي ژاپن 