عدم تعادل در وضعيّت ازدواج در ايران
عدم تعادل در وضعيّت ازدواج در ايران
افشين جعفري مژدهي
چكيده
تغيير ساختار سنّي و جنسي جمعيّت به عنوان يک عامل اوّليه و مستقل - فارغ از تأثيرپذيري از عوامل گوناگون - منجر به بروز اختلال در وضعيّت ازدواج در جامعه ميشود. براساس تحوّلات جمعيّتي دهههاي اخير در ايران به ويژه در دههي 65-1355 ساختار سنّي - جنسي جمعيّت به طور قابل توجّهي تغيير کرده است. اين تغيير ساختاري جمعيّت در ايران، پيامدهاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي متعدّدي را به دنبال داشته که در مقاطع زماني گوناگون، به شکل انواع مشکلات اقتصادي و اجتماعي خود را به جامعه تحميل کرده است، چنان که در حال حاضر درگير معضل افزايش عرضهي نيروي کار جوياي کار و به تبع آن بيکاري هستيم. يکي ديگر از اين پيامدها که در سالهاي آتي شاهد بروز آن خواهيم بود، ايجاد عدم تعادل در تعداد دختران و پسراني است که در سنين ازدواج قرار دارند. اين عدم تعادل سبب وجود تعدادي از دختران مجرّد ميشود که ازدواج نخواهند کرد. هدف اين مقاله فارغ از عوامل مؤثّر بر پيدايش اين وضعيّت، بررسي سابقهي اين پيامد در سه دههي 1365-1335 و نشاندادن ارتباط بين ساختار جنسي و سنّي جمعيّت و وضعيّت ازدواج در ايران و نتايج کمّي چنين پيامدي در دههي آينده ميباشد.
اين مقاله در مجلّهي "پژوهش زنان"، شمارهي ۵ بهار ۱۳۸۲ صص ۱۰۴-۸۳ چاپ شده است. براي دسترسي به متن كامل مقاله، لينك http://sid.ir/fa/ViewPaper.asp?ID=4907&varStr=6;جعفري%20مژدهي%20افشين;پژوهش%20زنان;بهار%201382;1;5;83;104 را كليك كنيد.