بررسي وضعيّت تحوّلات جمعيّتي و راهبردهاي توسعه‌ي روستايي در استان خراسان رضوي

مجيد ياسوري

چكيده

نظام فضايي سکونت‌گاه‌هاي روستايي استان خراسان رضوي، متأثّر از عوامل متعدّدي چون: شرايط ناهمواري‌ها، آب و هوا، منابع آب، خاک و پوشش گياهي، نحوه‌ي سرمايه‌گذاري‌ها و سياست‌هاي گذشته، داراي وضعيّت خاصي است. اوّلين مؤلّفه‌اي که در اين زمينه تحت تأثير قرار مي‌گيرد، جمعيّت روستايي است. تعداد، پراکندگي و حرکات جمعيّت روستايي، در ارتباط با عوامل محيطي، اقتصادي و اجتماعي، باعث به وجود آمدن سه ناحيه‌ي مشخّص روستايي در نواحي شمالي، مرکزي و جنوبي آن شده است. شناخت قابليّت‌ها و محدوديّت‌هاي توسعه‌ي روستايي استان، مي‌تواند در تدوين راهبردهاي توسعه‌ي روستايي منطقه بسيار مؤثّر واقع شود. در اين نوشتار سعي شده است تا با شناخت نسبي قابليّت‌ها و محدوديّت‌هاي روستايي استان، راهبردهايي براي توسعه‌ي روستايي منطقه ارايه شود.

اين مقاله در نشريه‌ي "جغرافيا و توسعه‌ي ناحيه‌اي"، شماره‌ي ۷، پاييز و زمستان ۱۳۸۵، صص ۳۲-۷ چاپ شده است. براي دسترسي به متن كامل مقاله به صورت فايل پي دي اف لينك http://sid.ir/fa/ViewPaper.asp?ID=86986&varStr=2;ياسوري%20مجيد;جغرافيا%20و%20توسعه%20ناحيه%20اي;پاييز%20و%20زمستان%201385;-;7;17;32 را كليك كنيد.