ارزيابي روش فرزندان خود براي برآورد باروري در ايران با استفاده از داده‌هاي سرشماري 1365 و 1375

محمدجلال عباسي شوازي

چكيده

روش فرزندان خود يكي از روش‌هاي غيرمستقيم برآورد باروري است كه مي‌تواند براي براورد شاخص‌هاي باروري براي سال‌هاي قبل از سرشماري به‌كار رود. اين روش در كشورهاي زيادي مورد استفاده قرار گرفته و نتايج قابل‌اعتمادي به دست داده است. در اين تحقيق براي نخستين بار در ايران از روش فرزندان خود استفاده و ميزان‌هاي باروري ويژه‌ي گروه‌هاي سني و ميزان‌هاي باروري كل براي كشور طي سال‌هاي ۱۳۵۱ تا ۱۳۷۵ برآورد شده است.

در اين مقاله، ابتدا با ذكر مقدمه‌اي از روش فرزندان خود، به چگونگي كاربرد اين روش در مورد سرشماري‌هاي ايران اشاره و پس از آن اشكالات ممكن براي تهيه‌ي داده‌هاي موردنياز از فايل‌هاي سرشماري بررسي شده است. در پايان با استفاده از داده‌هاي فرزندان خود در سرشماري‌هاي ۱۳۶۵ و ۱۳۷۵، روند و الگوهاي به‌دست‌آمده‌ي باروري طي سال‌هاي ۱۳۵۱ تا ۱۳۷۵ تحليل و موردبررسي قرار گرفته است. نتايج به‌دست‌آمده مبين اين است كه روش فرزندان خود، روش قابل‌اعتماد و مناسبي براي برآورد ميزان‌هاي باروري در ايران است.

واژگان كليدي:

باروري، ميزان‌هاي باروري ويژه‌ي سني، ميزان‌هاي باروري كل، روش‌هاي غيرمستقيم برآورد باروري، روش فرزندان خود.

اين مقاله در شماره‌ي ۱۶ نشريه‌ي "نامه‌ي علوم اجتماعي" (۱۳۷۹) صص ۱۰۵-۱۳۵ چاپ شده است. براي دسترسي به متن كامل اين مقاله لينك http://journals.ut.ac.ir/user/LastIssue.aspx?issId=1132&MissID=11 را كليك كنيد.