بررسي عوامل مؤثّر بر فاصله‌گذاري و شتاب باروري در تهران
بررسي عوامل مؤثّر بر فاصله‌گذاري و شتاب باروري در تهران
شهره جلالي
اين پايان‌نامه در مقطع كارشناسي ارشد آمارهاي حياتي در دانشكده‌ي پزشكي دانشگاه تربيّت مدرّس با راهنمايي دكتر سقراط فقيه‌زاده و مشاوره‌ي دكتر محمود محمودي در سال 1376به انجام رسيده است. هدف از اين بررسي، تعيين عوامل مؤثّر بر فاصله‌گذاري و شتاب باروري در شهر تهران بوده است. از روش مطالعه‌ي مقطعي فاصله‌هاي تولّد فرزندان و نيز اطّلاعات جمع‌آوري‌شده در طرح اپيدميولوژي ناهنجاري مادرزادي در شهر تهران استفاده شده است. جهت دست‌يابي به تعداد نمونه، طيّ 150 روز كليه‌ي تولّدهاي شهر تهران در 61 زايشگاه و بيمارستان مورد بررسي و مشاهده قرار گرفته كه شامل 6980 تولّد بوده است. از روش جدول عمر براي محاسبه‌ي ميزان بقاء و از روش مدل مخاطره متناسب كاكس، ميزان تأثير عوامل مختلف بر روي ميزان خطر تولّد استفاده شده است. در اين مطالعه مادران به شش دسته‌ي مجزّا از مادراني كه دست‌كم يك فرزند دارند تا آن‌هايي كه شش فرزند دارند تفكيك شدند. براي هر گروه از مادران به تفكيك با روش جدول عمر، احتمال بقاء يك تا 20 ساله محاسبه شده است. سپس با استفاده از روش مدل مخاطره‌ي متناسب، متغيّرهاي كيفي به صورت متغيّرهاي شاخص درآمده و متغيّرهاي كمّي مثل سنّ ازدواج اوّل پدر و مادر و متغيّرهاي شاخص مثل شغل پدر و مادر و تحصيلات پدر و مادر براي هر گروه از مادران به طور جداگانه وارد برنامه شدند و اثر هر يك از آن‌ها بر روي ميزان بقاء هر مرتبه از زايمان محاسبه شد.